Kompresja to proces mający na celu zmniejszenie objętości plików. W przypadku plików graficznych mamy do czynienia z kompresją stratną i bezstratną. Kompresja stratna pozwala zredukować bardzo znacznie rozmiar plików, ale zawsze odbywa się to kosztem jego jakości. Zakres strat jest ściśle powiązany ze stopniem kompresji oraz metodą. Im większa kompresja, tym więcej tracimy. Znaczenie ma również wybór formatu graficznego w jakim zostaje zapisany plik. Różne modele kompresji ma JPG, PNG, GIF czy TIFF.
Kompresja bezstratna pozwala na zapisanie kompletu informacji bez straty jakości. Pliki takie są mniejsze niż pliki nie skompresowane ale też znacznie większe niż pliki zapisane z zastosowaniem kompresji stratnej. Kompresję bezstratną oferuje min. format TIFF.
O ile kompresja stratna jest na codzień stosowana w internecie i jest to zachowanie uzasadnione, dużą ilością danych jakie muszą być przesłane w krótkim czasie, to w poligrafii stosowanie jej jest niewskazane. Druk w sposób bezlitosny obnaża wszystkie braki grafiki, często są to błędy, które na monitorze nie rzucają się w oczy. Dlatego do druku zaleca się stosować pliki bez kompresji lub te z kompresją bezstratną. Zalecanym formatem do przygotowania plików graficznych dla poligrafii jest format TIFF.
Wymagana rozdzielczość do druku offsetowego to 300 dpi. Wszystkie elementy rastrowe (zdjęcia, grafiki, bitmapy) muszą być w odpowiedniej rozdzielczości, czyli 300 dpi. Materiały przygotowane w mniejszej rozdzielczości będą rozmyte lub rozpikselowane.
Rozdzielczość to ilość pikseli na danej powierzchni (ppi – pixel per inch, czyli piksel na cal). Potocznie wyraża się jednak rozdzielczość w jednostkach dpi (co oznacza dots per inch – punktów na cal) i taką też przyjmuje jako obowiązującą i powszechnie używaną do określenia rozdzielczości. Rozdzielczość opisuje ilość pikseli jakie są zapisane na jednym calu. Ma to bezpośrednie przełożenie na ilość szczegółów jakie mieszczą się na danej powierzchni. Im większa rozdzielczość tym bardziej szczegółowy jest przygotowany materiał. Tak samo działa to w drugą stronę, czyli im mniejsza rozdzielczość, tym mniej informacji (pikseli) mieści się na danej powierzchni. Rozdzielczością optymalną dla druku offsetowego jest rozdzielczość 300 dpi. Jest to wartość, która pozwala na druk bardzo szczegółowy, bez widocznych poszczególnych pikseli. Zwiększanie rozdzielczości powyżej 300 dpi powiększa ilość danych i rozmiar pliku, ale nie wpływ już na jakość druku, gdyż powyżej 300 dpi ludzkie oko nie wychwyci różnicy. Drugim powodem dla którego powiększanie rozdzielczości powyżej 300 dpi jest kwestia technologiczna, jaką jest liniatura naświetlania klisz, która wynosi od 150 do 175 lpi. Więc przed naświetleniem, w dziale CTP pliki i tak zostaną zrastrowane do rozdzielczości 300 dpi i jako taki trafią do druku.