Maksymalne pokrycie farbą

Bardzo istotnym aspektem w projektowaniu materiałów do druku, jest wiedza jaką maksymalną ilość farby można użyć w jednym punkcie, aby farba się po prostu nie rozlała. Ilość farby w jednym punkcie w druku nazywa wysyceniem. Ma każdy z kolorów CMYK przypada po 100 (%), a więc jak łatwo policzyć największa wartość jaką można ustawić w druku czterokolorowym to 400 (%). Maksymalne dopuszczalne wysycenie jest uzależnione przede wszystkim pod zastosowanego papieru/podłoża, ale w mniejszym stopniu wpływają na nie również użyta farba oraz technologia druku. Przekroczenia maksymalnego wysycenia dla danego papieru powoduje rozlanie się farby, bo papier nie jest w stanie wchłonąć nadmiaru farby. Skutkiem tego może być niewyraźny druk, zalanie jaśniejszych, drobnych elementów, sklejanie się arkuszy, plamy czy brudzenie.

W standardowym druku CMYK dla druku na papierze gazetowym maksymalne pokrycie farbą wynosi od 160 do 260, dla druku na papierze offsetowym do 280, a dla papieru powlekanego to od 280 do 340. Każda drukarnia ma swoje standardy i zalecenia w tej kwestii.

Maksymalne pokrycie farbą w Drukowalni to 310

Często jedyną drogą ratunku dla drukarza, który otrzyma takie materiały jest przykręcenie kałamarzy, zmniejszając ilość farby podawanej na arkusz. Oczywiście ten zabieg skutkuje globalnie, a nie miejscowo, gdzie problem występuje problem za dużego natężenia koloru. Trzeba tutaj dodać, że najczęściej mamy do czynienia z drukiem łączonym i z powodu jednej czarnej owcy (projektu) ucierpią materiały drukowane na tym samym arkuszu, a przygotowane poprawnie.

Cienkie i małe elementy, źle przygotowanego projektu, oblane farbą z bardzo dużym wysyceniem (1), które na projekcie wyglądają dobrze, po wydruku będą niewyraźne, a najdrobniejsze elementy mogą zostać całkiem zalane nadmiarem farby (2).	Projekt w wersji elektronicznej, który ma jednolite tło, ale o zadanej zbyt dużej ilości farby, wygląda poprawnie (1). Ten sam projekt po wydruku może wyglądać fatalnie. Ponieważ nadmiar farby schnie nierównomiernie mogą powstać plamy o różnych barwach (2).

Optymalna czerń

Problem zbyt dużego nasycenia farbą dotyka głównie koloru czarnego. Wiąże się to z tym, że użycie 100 K, nie zapewnia pełnej, głębokiej czerni, a kolor szary / grafitowy. Z tego właśnie powodu do 100 K powinno się dodawać inne kolory. Nie należy oczywiście przesadzać i nie przekraczać maksymalnego dopuszczalnego nasycenia kolorem.

Optymalna czerń w Drukowalni to 70C 70M 70Y 100K

Jest czerń optymalna, ale oczywiście nie obowiązkowa. Dodając więcej C otrzymamy zimne zabarwienie czerni, a jeśli wartość M i Y, będzie większa niż C to otrzymamy cieplejsze zabarwienie.

W modelu CMYK zastosowanie 100 K jako czerni daje w rzeczywistości kolor grafitowy. Aby uzyskać głęboką czerń do 100 K dodaje się domieszki pozostałych kolorów.